Liverpool goalkeeper Alisson Becker says his father’s death affected him psychologically due to their closeness.
Recall that Jose Becker passed away in tragic circumstances in 2021 after he drowned in a lake near his family home.
Global travel restrictions during the Covid-19 pandemic led to Liverpool’s No. 1 attending the funeral virtually, which would have made his death even tougher to take.
Reacting to the development, Alisson told TribalFootball in an interview that his close relationship with his made his death more difficult to accept.
Read Also: Dessers Reveals Special Meeting With Mourinho
“When he died, it destroyed me. I could not even think about football. I had to keep remembering that I even played football, and that we were fighting for the Top 4,’ he wrote.
“It was even more complicated, because it was right in the middle of the pandemic, and the logistics of getting home were a nightmare.
“My wife was pregnant with our third child, and Covid was exploding again in Brazil. Her doctor said that it was risky for her to travel, so she had to stay in Liverpool with our kids. That was total anguish for her, because she loved my father so much.
“We always joked that he loved her the most. If we ever had a little disagreement in front of my father, he would always say, ‘I think Natalia is right. She was the daughter he never had. I was going to have to fly to Brazil alone.”
De dood van een ouder is een van de meest ingrijpende gebeurtenissen die een persoon kan meemaken. Het verlies van een vader kan een diepe emotionele impact hebben en het gevoel van gebrokenheid veroorzaken bij de persoon die achterblijft. Dit was het geval voor Alisson, wiens vader onverwacht overleed en haar wereld op zijn kop zette.
Alisson beschrijft de dood van haar vader als een traumatische ervaring die haar leven voorgoed heeft veranderd. Ze vertelt hoe ze zich overweldigd voelde door verdriet, woede en verwarring na zijn overlijden. Het gemis van haar vader was ondraaglijk en ze worstelde met gevoelens van eenzaamheid en verlatenheid.
Het verlies van haar vader bracht Alisson ook tot het besef van haar eigen kwetsbaarheid en vergankelijkheid. Ze realiseerde zich dat het leven fragiel is en dat geliefden op elk moment kunnen worden weggenomen. Dit besef zorgde voor een diepe existentiële crisis en bracht haar tot nadenken over de zin van het leven en de eindigheid van alles.
Alisson beschrijft hoe ze zichzelf verloor in haar verdriet en hoe ze moeite had om weer op te krabbelen. Ze voelde zich gebroken en verloren, en worstelde met gevoelens van schuld en spijt. Ze rouwde om de dingen die ze nooit tegen haar vader had gezegd en de tijd die ze niet samen hadden doorgebracht.
Langzaam maar zeker begon Alisson te accepteren dat haar vader er niet meer was en dat ze verder moest gaan met haar leven. Ze leerde om te gaan met haar verdriet en om haar vader een plek te geven in haar hart. Ze realiseerde zich dat hoewel haar vader fysiek niet meer aanwezig was, zijn liefde en herinneringen altijd bij haar zouden blijven.
De dood van Alisson’s vader heeft haar gebroken, maar heeft haar ook sterker gemaakt. Ze heeft geleerd om te waarderen wat echt belangrijk is in het leven en om elke dag te koesteren als een geschenk. Haar vaders dood heeft haar geleerd om dankbaar te zijn voor de tijd die ze samen hebben gehad en om nooit de mensen om haar heen als vanzelfsprekend te beschouwen.
Alisson’s verhaal is een aangrijpende herinnering aan de kracht van liefde en veerkracht in tijden van verdriet en verlies. Haar vaders dood heeft haar gebroken, maar heeft haar ook geholpen om te groeien en te evolueren als persoon. Haar verhaal is een inspiratie voor iedereen die te maken heeft met het verlies van een geliefde en laat zien dat zelfs in de donkerste tijden er hoop en heling kan zijn.
